Everything will be fine...
Door: Olaf
Blijf op de hoogte en volg Olaf
17 Februari 2014 | Thailand, Chiang Mai
Op het moment dat ik dit schrijf kijk ik uit over de rijstvelden en zie ik bergen op de achtergrond, een heerlijk rustgevend uitzicht. Maar wat ging daar aan vooraf?
Afgelopen zaterdag was mijn planning om met de scooter verder het eiland Koh Kut te gaan verkennen maar ik werd 's ochtends wakker door harde regen. Helaas bleef het regenen de hele ochtend dus dan maar heerlijk lezen. 's Middags nog met de kayak erop uitgetrokken en een paar strandjes bezocht. Meteen een goede workout gehad. Het bleef bewolkt die dag. In de avond is hier verder weinig te doen bij het hotel en in de omgeving. En ik merkte dat ik na 3 dagen op dit eiland weer klaar was voor de volgende bestemming. En 3 dagen 's ochtends douchen met koud water is voor de gemiddelde flashpacker toch ook niet echt een pretje.
Gisteren vroeg opgestaan want we werden om 9 uur opgehaald met de taxi om met de boot naar het vasteland te gaan. Ik reisde samen met een deens echtpaar die dezelfde kant opgingen. Een erg leuk stel wat deze week hun 25-jarig huwelijk gevierd had hier. Na de taxirit en boottocht konden we in een songthaew stappen, zeg maar een bestelbusje met open dak waar je met 11 man inclusief bagage instapt en vervolgens wegrijdt. De vrouwelijke chauffeur was familie van Jos Verstappen en dat liet ze merken. Mijn bagage hing bungelend aan een de railing en ik zag het deense echtpaar een paar keer van kleur verschieten bij de verschillende Formule 1 inhaalmaneuvres. Erg spectaculair en ik moet zeggen: ik was blij toen we bij het busstation aankwamen. Vervolgens bleek dat de volgende bus pas over ruim 2 over vertrok. Dus op naar de lokale foodstand aan de overkant en daar hebben we gelunchst en emails uitgewisseld. Ik was van harte welkom als ik naar Denemarken op vakantie ga, super leuk!
Na een lange busrit kwam het vliegveld in zicht, nog 17 kilometer. Ik dacht van te voren dat ik meer dan voldoende tijd had ingeschat maar met het verkeer blijft dat hier lastig inschatten. Naast me zat een thaise jongen die aangaf dat het allemaal wel zou moeten lukken qua tijd. Toen de bus me afzette bij het vliegveld had ik nog 1 uur voordat de vlucht vertrok.
Alleen... het bleek dat ik nog een shuttlebus moest nemen naar de vertrekhal... Ok..en waar vind ik de shuttlebus...?? Toen zag ik de thaise jongen die naast me zat die ook uitgestapt was. Ondanks dat hij had aangegeven dat hij naar Bangkok ging. Hij ontfermde zich over mij, was super aardig. Vervolgens de shuttlebus gevonden maar inmiddels begon ik toch wel aardig gestresst te raken, ik had nog 45 minuten...
Bij de vertrekhal leek het wel de 3 Dolle Dwaze Dagen van de Bijenkorf, allemaal taxi's, bussen, mensen die midden op straat uitstapten. Uiteindelijk ben ik rennend de bus uitgesprongen en de thaise jongen rende achter me aan. Net voordat ik naar binnen wilde gaan, riep hij mister mister. En hij gaf me een pak koekjes en wenste me nog veel plezier. Daarna gelukkig snel de balie gevonden en bleek..... dat de vlucht een half uur vertraging had... ok, thank you very much...
Dus even tijd om bij te komen en stil te staan bij het bijzondere gebaar van de thaise jongen. Ik voelde me een gestresste westerse kip die maar aan 1 ding denkt, op tijd komen voor mijn vlucht, terwijl uiteindelijk alles goed komt. (en is dat niet met alles zo :-)?
Daarna met Bangkok Air naar Chiang Mai. Toen ik het vliegtuig instapte deed het me denken aan het Penny de Jager Showballet van Toppop. Er kwam namelijk een lichte mist uit de lichtbakken bovenin het vliegtuig, echt waar! Een soort nevel waar ze bij de Efteling jaloers op zouden worden. Het droeg bij aan het rustig en relaxed vliegen...
Eenmaal aangekomen werd ik opgehaald door een van de eigenaren van de B&B waar ik logeerde. En na een nacht slapen ben ik dus wakker geworden in een dorpje iets boven Chiang Mai, in het noorden van Thailand. Een rustige energie, veel vogels, mooie rijstvelden en ik blijf hier een paar dagen.
Sawadika!
Afgelopen zaterdag was mijn planning om met de scooter verder het eiland Koh Kut te gaan verkennen maar ik werd 's ochtends wakker door harde regen. Helaas bleef het regenen de hele ochtend dus dan maar heerlijk lezen. 's Middags nog met de kayak erop uitgetrokken en een paar strandjes bezocht. Meteen een goede workout gehad. Het bleef bewolkt die dag. In de avond is hier verder weinig te doen bij het hotel en in de omgeving. En ik merkte dat ik na 3 dagen op dit eiland weer klaar was voor de volgende bestemming. En 3 dagen 's ochtends douchen met koud water is voor de gemiddelde flashpacker toch ook niet echt een pretje.
Gisteren vroeg opgestaan want we werden om 9 uur opgehaald met de taxi om met de boot naar het vasteland te gaan. Ik reisde samen met een deens echtpaar die dezelfde kant opgingen. Een erg leuk stel wat deze week hun 25-jarig huwelijk gevierd had hier. Na de taxirit en boottocht konden we in een songthaew stappen, zeg maar een bestelbusje met open dak waar je met 11 man inclusief bagage instapt en vervolgens wegrijdt. De vrouwelijke chauffeur was familie van Jos Verstappen en dat liet ze merken. Mijn bagage hing bungelend aan een de railing en ik zag het deense echtpaar een paar keer van kleur verschieten bij de verschillende Formule 1 inhaalmaneuvres. Erg spectaculair en ik moet zeggen: ik was blij toen we bij het busstation aankwamen. Vervolgens bleek dat de volgende bus pas over ruim 2 over vertrok. Dus op naar de lokale foodstand aan de overkant en daar hebben we gelunchst en emails uitgewisseld. Ik was van harte welkom als ik naar Denemarken op vakantie ga, super leuk!
Na een lange busrit kwam het vliegveld in zicht, nog 17 kilometer. Ik dacht van te voren dat ik meer dan voldoende tijd had ingeschat maar met het verkeer blijft dat hier lastig inschatten. Naast me zat een thaise jongen die aangaf dat het allemaal wel zou moeten lukken qua tijd. Toen de bus me afzette bij het vliegveld had ik nog 1 uur voordat de vlucht vertrok.
Alleen... het bleek dat ik nog een shuttlebus moest nemen naar de vertrekhal... Ok..en waar vind ik de shuttlebus...?? Toen zag ik de thaise jongen die naast me zat die ook uitgestapt was. Ondanks dat hij had aangegeven dat hij naar Bangkok ging. Hij ontfermde zich over mij, was super aardig. Vervolgens de shuttlebus gevonden maar inmiddels begon ik toch wel aardig gestresst te raken, ik had nog 45 minuten...
Bij de vertrekhal leek het wel de 3 Dolle Dwaze Dagen van de Bijenkorf, allemaal taxi's, bussen, mensen die midden op straat uitstapten. Uiteindelijk ben ik rennend de bus uitgesprongen en de thaise jongen rende achter me aan. Net voordat ik naar binnen wilde gaan, riep hij mister mister. En hij gaf me een pak koekjes en wenste me nog veel plezier. Daarna gelukkig snel de balie gevonden en bleek..... dat de vlucht een half uur vertraging had... ok, thank you very much...
Dus even tijd om bij te komen en stil te staan bij het bijzondere gebaar van de thaise jongen. Ik voelde me een gestresste westerse kip die maar aan 1 ding denkt, op tijd komen voor mijn vlucht, terwijl uiteindelijk alles goed komt. (en is dat niet met alles zo :-)?
Daarna met Bangkok Air naar Chiang Mai. Toen ik het vliegtuig instapte deed het me denken aan het Penny de Jager Showballet van Toppop. Er kwam namelijk een lichte mist uit de lichtbakken bovenin het vliegtuig, echt waar! Een soort nevel waar ze bij de Efteling jaloers op zouden worden. Het droeg bij aan het rustig en relaxed vliegen...
Eenmaal aangekomen werd ik opgehaald door een van de eigenaren van de B&B waar ik logeerde. En na een nacht slapen ben ik dus wakker geworden in een dorpje iets boven Chiang Mai, in het noorden van Thailand. Een rustige energie, veel vogels, mooie rijstvelden en ik blijf hier een paar dagen.
Sawadika!
-
17 Februari 2014 - 07:10
Marrije:
Prachtig de foto s die je hebt geplaatst! Klinkt of je je plek daar hebt gevonden! -
17 Februari 2014 - 07:50
Tamara:
Een pak koekjes... hopelijk niet met drugs... Of ben ik nu echt een controlfreak?! -
17 Februari 2014 - 08:32
Joyce:
Ja, ik moest ook meteen aan drugs denken!!! Weggooien die handel, nu!! En verder, veel plezier in Chang Mai!! Maak je veel foto's? Ben heel benieuwd hoe het daar nu is. Liefs -
17 Februari 2014 - 09:11
Nora:
Wel heel leuk om als je wakker wordt je verslag te lezen het is of dat je het mee beleefd .Je maakt wel van alles mee. Hopelijk wordt het niet zo leuk dat je er wilt blijven wonen daar. Geniet volop maar blijf voorzichtig we willen je heel terug. -
17 Februari 2014 - 22:41
Eugenie:
Sawasdee krap hoor je te zeggen, krap is voor mannen en kaa voor de vrouwen!!!
Je hebt het nog steeds goed naar je zin merk ik. Ga je ook nog naar Birma of stroom je door naar het noorden om dan naar Laos te gaan, via de gouden driehoek?
De langneks zitten dichtbij Chiangmai of is dat te toeristisch voor jou!!!
Als ik jouw verhalen lees, zie ik veel herkenning en krijg ik ook weer zin om te gaan.
Groetjes!!!! -
18 Februari 2014 - 00:45
Hans:
Hoi Olaf, rijstvelden... zie Bali weer voor me, knalgroen en lekker warm. Geweldig ! En zo te lezen komt idd alles weer altijd goed ;-)
Goed om te realiseren waar wij ons doorgaans druk om maken ! Ik hier nog met van alles en veel te veel bezig, maar over 3 dagen > rio ! ;-). Ciao xh
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
